Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11083 Esas 2018/4843 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 50.000.00 TL maddi, 20.000.00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacının tutuklu kaldığı dönemde işletmekte olduğu ticari işletmenin faaliyetlerinde herhangi bir aksama olup olmadığı ve faaliyetlerini sürdürüp sürdürmediği araştırılarak, haksız tutuklama işleminin gerçekleştiği tarihten önce ve sonrasındaki 1 yıllık vergi kayıtları da incelenerek, gelir kaybının söz konusu olup olmadığı açıklığa kavuşturulup, gelir kaybı varsa bu durumun davacının gözaltı ve tutuklanmasından kaynaklı olup olmadığı da araştırılıp, gelir kaybı bulunmadığının anlaşılması halinde ise maddi zararın davacının tutuklandığı döneme ilişkin Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplama gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
3-09/12/2015 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 19/12/2015 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.