3. Ceza Dairesi 2016/13013 E. , 2017/12074 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan kamu davası açılmasına rağmen, mahkece karar verilmemiş ise de, zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık ..."ın mağdur ..."ı kasten yaralama, sanık ..."ın mağdur ..."ı ve müşteki ..."i kasten yaralama suçları ile sanık ..."ın silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinde, tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ..."ın mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde; mağduru 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f,3 maddesi uyarınca silahtan sayılan kazma sapı ile hayati tehlike geçirecek ve ağır (4) derecede kemik kırığı olacak şekilde yaralayan sanık hakkında, TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, alt sınırdan uzaklaşmak gerektiği halde asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... ile sanık ... ve vasisi ile müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ..."ın mağdur ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
a) Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d,son maddesinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesi uyarınca savunmasının yargılamayı yapan mahkemece alınması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre;
b) Mağduru 5237 sayılı TCK"nin 6/1-f,3 maddesi uyarınca silahtan sayılan satır ile hayati tehlike geçirecek ve ağır (4) derecede kemik kırığı olacak şekilde yaralayan sanık hakkında, TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, alt sınırdan uzaklaşmak gerektiği halde asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve vasisi ile müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
