İftira - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6727 Esas 2016/458 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : TCK"nın 268/1 maddesi delaletiyle 267/1, 62, 53, 58. maddeleri gereğince iki kez mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- İlçe Emniyet Müdürlüğü görevlileri tarafından hırsızlık suçundan yakalanan sanığın kendisini ... olarak tanıtarak ifadesini verdiği, tekrar sorgulanması üzerine kendisinin gerçekte ... olduğunu söylediği, ancak DNA profilleri üzerindeki moleküler inceleme sonucunda gerçek kimliğinin ortaya çıktığının anlaşılmış olmasına göre, sanığın, hakkındaki aynı suçtan yapılan soruşturma kapsamında iki ayrı gerçek kişinin kimlik bilgilerini kullanması karşısında eyleminin TCK"nın 268. maddesi yollamasıyla aynı kanunun 267/1. maddesinin uygulanmasını gerektiren tek suçu oluşturacağı, ancak hüküm kurulurken alt sınırdan makul oranda uzaklaşılarak ceza tayini gerektiğinin gözetilmeyerek iki ayrı iftira suçunun oluştuğu kabul edilerek yazılı şekilde uygulama ile hüküm kurulması,
2- Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması,
3- TCK"nın 58/6. maddesinin uygulamasında, sanığın sabıka kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/128 Esas, 2009/1966 Karar sayılı mahkumiyeti yerine, .... Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/864 Esas, 2009/46 Karar sayılı,.... Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/6 Esas, 2011/136 Karar sayılı ve .... Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1820 Esas, 2007/674 Karar sayılı mahkumiyetlerine ilişkin ilamların kararda gösterilerek birden fazla mahkumiyetin tekerrüre esas alınması,
4- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.