Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5642 Esas 2014/2973 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5642
Karar No: 2014/2973
Karar Tarihi: 07.05.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5642 Esas 2014/2973 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mağdur üzerinde kasten öldürme suçuna teşebbüs ettiğini kabul etmiş ve TCK'nın 81/1, 35, 29, 62/1, 53/1, 63/1 ve 54/1 maddelerine göre 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası vermiştir. Sanık müdafiinin tayin olunan cezanın miktarı itibariyle duruşmalı inceleme istemi reddedilmiştir. Savunması inandırıcı bulunmuş ve dosya incelenmiştir. CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince, zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınması kararı verilemeyeceği belirtilmiştir. Yargılama giderleri toplamı 247,50 TL iken zorunlu müdafii ücreti çıkartılarak 75,50 TL'ye düşürülmüştür. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 81/1, 35, 29, 62/1, 53/1, 63/1 ve 54/1; CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ve 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2013/5642 E. , 2014/2973 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK.nun 81/1, 35, 29, 62/1, 53/1, 63/1 ve 54/1 maddelerine göre 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık... müdafiinin tayin olunan cezanın miktarı itibariyle duruşmalı inceleme isteminin reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık..."in mağdur ..."a yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, Cumhuriyet Savcısının sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “247,50.TL” olan yargılama giderleri toplamının “75,50.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), hükmolunan cezanın miktarı itibariyle sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 07/05/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.