Esas No: 2021/16978
Karar No: 2022/12117
Karar Tarihi: 21.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16978 Esas 2022/12117 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, mala zarar verme suçunun kasten veya olası kast ile işlenebileceğini, taksirle işlenmesinin mümkün olmadığını belirtiyor. Olası kastla mala zarar verme suçunun işlenebilmesi için, sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi gerektiğini vurguluyor. Taksirde ise, sanığın objektif olarak var olan dikkat ve özen yükümlülüğünü yerine getirebilecek durumda olması gerekiyor. Somut olayda, sanığın zarar verme kastının bulunmadığını beyan ettiği ve aksine delil de bulunmadığının anlaşılması karşısında eyleminin taksir düzeyinde olduğu belirtiliyor. Bu sebeple sanığın kast yokluğundan beraati yerine mahkumiyetine karar verildiği ifade ediliyor. Kararda, Ceza Kanunu'nun 152. maddesi (Kamu malına zarar verme suçu) detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mala zarar verme suçunun kasten veya olası kast ile işlenebileceği, taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, olası kastla mala zarar verme suçunun işlenebilmesi için, sanığın gerçekleşmesi muhtemel sonuçları öngörmesine rağmen bu sonuçları kabullenmesi, neticenin gerçekleşmesine aldırmaması ve eylemine "olursa olsun" bilinciyle devam etmesi gerektiği, taksirde ise kendi yetenekleri, algılama gücü, tecrübeleri, bilgi düzeyi ve içinde bulunduğu koşullar altında objektif olarak var olan dikkat ve özen yükümlülüğünü öngörebilecek ve yerine getirebilecek durumda olması, ancak neticenin istenmemesine rağmen sonucun meydana gelmesi gerektiği, somut olayda sanığın zarar verme kastının bulunmadığını beyan ettiği ve aksine delil de bulunmadığının anlaşılması karşısında eyleminin taksir düzeyinde olduğu anlaşılmakla sanığın kast yokluğundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
