11. Hukuk Dairesi 2015/15377 E. , 2016/4585 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30.04.2015 tarih ve 2015/360-2015/301 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan kullandığı kredilere karşılık dosya masrafları, komisyon vb. adlar altında kesinti yapıldığını ileri sürerek şimdilik 3.500 TL"nin alınma tarihlerinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile talebini 6.150,76 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, ticari kredi ödeme planında masraf ve vergi tutarlarının açıkça yazıldığını, tacir olan müvekkilinin gördüğü hizmete karşılık ücret isteyebileceğini, genel işlem şartlarının uygulanamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, bankaların kredi açılışında, kredinin kullandırılması için zorunlu giderleri müşteriden almasının normal olduğu, bankanın tahsil ettiği masrafları kendi bünyesinde bırakmayıp, farklı bir kurum ya da kuruluşa aktarıyorsa bunların zorunlu gider olduğu, bu gelirleri farklı isimler adı altında müşteriden tahsil edip, başka bir kuruma aktarmıyorsa zorunlu gider kabul edilemeyeceği, somut olayda da davalı bankanın faiz miktarını belirlediği, müşterinin de bunu kabul ettiği, taraflar arasında bu hususta ihtilaf bulunmadığı, ancak faiz dışında yapılan kesintilerin, zorunlu gider değilse gizli faiz kapsamına gireceği, dolayısıyla bu sayılan kalemlerin davalı bankaca tahsil edilmiş olmasının genel işlem ve haksız şart tanımlamasına ve hukukun genel ilkelerine açıkca aykırı kabul edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 06.07.2009 tarihli 80.000 TL bedelli kredi ile ilgili 173 TL ekspetriz ücreti, 2.476,19 TL kredi komisyonu, 19.02.2010 tarihli 120.000 TL bedelli kredi ile ilgili 73 TL ekspertiz ücreti, 3.428,57 TL kredi komisyonu olmak üzere toplam 6.150,76 TL"nin dava tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, genel kredi sözleşmesi uyarınca 06.07.2009 ve 19.02.2010 tarihlerinde kullandırılan kredilerde davalı banka tarafından tahsil edilen komisyon ve diğer masrafların istirdadı istemine ilişkindir. Taraflar arasında bağıtlanan sözleşmenin eki mahiyetinde bulunan ve davacı tarafından imzalanan Taksitli Ticari Kredi Ödeme Planlarında proje komisyonlarının ve diğer masrafların miktarı net olarak gösterilmiş, kredi sözleşmesinin 10.7"nci maddesinde de "işbu sözleşme uyarınca müşteriye ait olduğu/olacağı hüküm altına alınmış olsun veya olmasın her türlü .... komisyonlar, ..... ekspertiz masrafları... nın müşteriye ait olacağı" kararlaştırılmıştır. Bu halde, alınacak komisyon ve masraf tutarının ödeme planlarında açıkça belirlendiği nazara alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken somut olayda uygulanma olanağı bulunmayan sayılan kalemlerin davalı bankaca tahsilinin genel işlem ve haksız şart tanımlarına ile hukukun genel ilkelerine açıkça aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.