Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/151333 Esas 2007/9703 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2006/151333
Karar No: 2007/9703
Karar Tarihi: 14.06.2007

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/151333 Esas 2007/9703 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işyerini açtığı tarihten itibaren 3 ay sonra Bağ-Kur sigortalılığının tesbitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ise, isteğin mahkemenin yetkisizliğine karar vermiştir. Ancak davacı vekili tarafından temyiz edilen kararda, uyuşmazlığın 1479 Sayılı Yasa uyarınca Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının tesbiti istemine ilişkin olduğu belirtilmiştir. Bu yönüyle uyuşmazlığın, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 9. ve 17. maddeleri gereğince çözümlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Buna göre, Kurum merkezinin bulunduğu Ankara İş Mahkemesinde dava açılabileceği gibi, şubenin bulunduğu yerde de dava açılabileceği ifade edilmiştir. Somut olayda, davacının şubenin bulunduğu yerde, yetkili mahkemede dava açtığı belirtilmiştir. Mahkemece, bu husus dikkate alınmadan dava dilekçesinin yetki yönünden reddedilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 1479 Sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Meslek Kuruluşları Kanunu
- Hukuk Usulü M

21. Hukuk Dairesi 2006/151333 E. , 2007/9703 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi     : Çorum İş Mahkemesi
Tarih               : 26.05.2006
No                   : 579-310

Davacı, işyerini açtığı tarihten itibaren 3 ay sonra Bağ-Kur sigortalılığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin mahkemenin yetkisizliğine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, nitelikçe, 1479 Sayılı Yasa uyarınca Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının tesbiti istemine ilişkindir. Bu yönüyle, uyuşmazlığın 1479 Sayılı Yasadan kaynaklandığı açıktır. Öte yandan, 1479 Sayılı Yasada, yetki ile ilgili bir düzenlemenin mevcut olmadığı da ortadadır. Hal böyle olunca, uyuşmazlığın 5521 Sayılı Yasanın 15.maddesinin yollamada bulunduğu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 9.ve 17. maddeleri gereğince çözümlenmesi gerektiği söz götürmez. Yukarıda sözü geçen 9.maddeye göre, kurum merkezinin bulunduğu Ankara İş Mahkemesinde dava açabileceği gibi, 17.maddeye göre de, şubenin bulunduğu Çorum"da da dava açılabilir. Bunun için, uyuşmazlığın, Şube muamelesinden kaynaklanmasına gerek yoktur. Zira, Kurumu temsilen kurum avukatlarının, şubenin bulunduğu yerde kurum aleyhine açılan davaları takibe yetkili olduğu açık-seçiktir. Tersinin kabulü halinde, Anayasanın 141 ve Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 77.maddesinin öngördüğü, emredici nitelikteki hükümler göz ardı edilmiş olur ki, bu hususun hukukça korunmasına olanak olmadığı da tartışmasızdır.
Somut olayda, davacının şubenin bulunduğu yerde, yetkili mahkemede dava açtığı dosyadaki bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın dava dilekçesinin yetki yönünden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 14.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.