Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11847 Esas 2018/4816 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1-2. cümle, 53/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa isnat edilen TCK"nın 134/1. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanunun 139/1. maddesi uyarınca soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete tabi olduğu, katılanın savcılık ifadesinde sanığın Şubat 2014’te şikayete konu kameraları taktığı belirttiği, sanığında Mart 2014’te üç kamerayı söktüğü ancak bir tanesine sökemediği ve kablolarını çıkarıp evini satıp taşınması karşısında Mart 2014’te işlendiği bilinen suç nedeniyle 06.11.2014 tarihinde altı aylık yasal şikayet süresi geçtikten sonra sanık hakkında şikayette bulunulması nedeniyle takibi şikayete bağlı özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanık hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 134/1, 139/1, 73/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 25.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.