Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2260 Esas 2021/2309 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2260
Karar No: 2021/2309
Karar Tarihi: 08.03.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2260 Esas 2021/2309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suçtan dolayı yaklaşık 5 ay gözaltında ve tutuklu kalmıştır. Ancak dava sonunda beraat etmiştir. Bu süreçte yaşadığı mağduriyet nedeniyle maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. Yerel mahkeme, tazminat talebinde bulunma şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay, yerel mahkemenin kararını onamıştır.
Kanun maddeleri:
- CMK’nın 142/1 maddesi (tazminat davası açma hakkı)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 144/1-b maddesi (tazminat taleplerinin koşulları)

12. Ceza Dairesi 2019/2260 E. , 2021/2309 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Şırnak Ağır Ceza Mahkemesinin 29.01.2015 tarihli ve 2014/164 esas, 2015/40 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Silahlı Terör Örgütüne Üye Olmak suçundan 21.10.2008-19.03.2009 tarihleri arasında 149 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda Silahlı Terör Örgütüne Üye Olmak suçunun vasıf değiştirilerek Silahlı Terör Örgütüne Üye Olmamakla Birlikte Örgüt Adına Suç İşlemek suçundan beraatine karar verildiği, beraat kararının 31.03.2015 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" yerine "yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat", "suç yeri", "01.10.2015" olan dava tarihi yerine "30.09.2015" ibarelerine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak görülmnüştür.
Davacının 60.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece Ceza Muhakemesi Kanununun 144/1-b maddesinde tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin davanın kabulü gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.