2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/7823 Karar No: 2020/5086 Karar Tarihi: 03.06.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/7823 Esas 2020/5086 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesi gereğince 5 yıl hapis cezasıyla mahkum edilmesine karar verildi. Sanık, bu kararı istinaf etti ancak İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Sanık, kararı temyiz etmek için dilekçe verdi ancak mahkeme, temyiz talebini reddetti. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, temyiz talebinin reddine dair verilen kararın hukuken geçersiz olduğunu belirterek dosyanın bölge adliye mahkemesine iletilmesini istedi. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b ve 296/1. maddeleri geçmektedir.
2. Ceza Dairesi 2020/7823 E. , 2020/5086 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi gereğince 5 yıl hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair 26/02/2019 tarihli ve 2017/598 E., 2019/157 K. sayılı kararın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde 15/04/2019 tarihli, 2019/1246 E., 2019/157 K. sayılı karar ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, hükümlünün 30/10/2019 havale tarihli dilekçesi ile, 7188 sayılı Kanun uyarınca kararı temyiz etmesi üzerine, mahkemece 01/11/2019 tarihli ek karar ile hükümlünün temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 5 yıl hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 26/02/2019 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 15/04/2019 tarihli hükmün 5271 sayılı CMK’nın 286/2-b. maddesi gereğince kesin olup, hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 01/11/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.