Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/3931 Esas 2018/4810 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddi ne, ancak;
1)Olay günü sanığın idaresindeki otomobille, asfalt kaplama, kuru, bölünmüş, tek yönlü yolda seyir halindeyken, yolun sağa doğru kavislendiği yerde direksiyon hakimiyetini kaybederek sağ tarafında kalan sokak aralığında karşıdan karşıya geçmekte olan ölene çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, suçun işleniş şekli, işlenmesinde özellikler, meydana gelen zararın ve sanığın kusurunun ağırlığı gözetilerek maddede belirtilen temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılmak sureti ile tayininde bir isabetsizlik görülmemekle, teşdidin derecesinde hataya düşülerek temel cezanın alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak tayin edilmesi,
2) Kaza esnasında sanık ile aynı araçta bulunan ve kazadan hemen sonra sanıkla beraber olay yerinden uzaklaşan olay tanığı ... ... soruşturma evresinde alınan 21/05/2014 tarihli beyanında sanığın kullandığı aracın kaza esnasında 90-100 km/s civarında olduğuna yönelik beyanı, kaza mahallindeki azami hız limitinin 50 km/s olması ve sanığın aracına ait tespit edilen 17 metrelik fren izi göz önünde bulundurulduğunda, sanığın kaza mahallinde belirlenen hız limitinin yaklaşık 2 katı düzeyde hızlı olduğu, dairemiz yerleşik içtihatları göz önünde bulundurulduğunda sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.