Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2159 Esas 2017/16215 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2159
Karar No: 2017/16215
Karar Tarihi: 19.12.2017

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2159 Esas 2017/16215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir süre önce Asliye Ceza Mahkemesi sanık için hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Sanık temyize başvurdu ancak süresi geçtikten sonra başvurduğu için temyiz istemi reddedildi. Dosya incelendi ve suçların sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak mahkemenin sanıkların yargılama giderlerine ilişkin kararı eksikti ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda hüküm kurulması gerekiyordu. Bu nedenle karar düzeltilerek onaylandı ve sanıkların yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaları kararlaştırıldı.
İlgili Kanun Maddeleri:
- CMUK 310/1, 317, 326/2
- Anayasa Mahkemesi Kararı: 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı
- TCK 53. madde

17. Ceza Dairesi 2017/2159 E. , 2017/16215 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve 13/04/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü sanık, CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiğinden, sanığın haklı bir sebebe dayanmayan eski hale getirme istemi ile süresinde olmayan temyiz isteminin, aynı Kanun"un 317. maddesi uyarınca, temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanık ... yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
2)Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerdeki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ve hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlelerinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.