MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/03/2015 tarih ve 2014/5-2015/31 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalı gerçek kişinin "..." ibareli markasının ..."de 2011/08823 başvuru sayı ile işlem görmesi üzerine, müvekkili firmanın 100127, 2006/21536, 2004/7202, 178747, 2004/29425, 2006/46232, 93791, 2006/21527, 186932, 2008/13129, 185864 sayılı ve "....", ....", "....", ...", ...., ...", "...", ....", ....", "...", "....", ibareli .... ve diğer birçok tescilli markasını mesnet göstererek, iltibas ve tanınmışlık iddiasına dayalı yaptıkları itirazın ... ... tarafından reddedildiğini, müvekkilinin “...” ibareli markasının Türkiye"nin en iyi bilinen yerli tohum markası olduğunu, davalı başvurusunun müvekkilinin markalarıyla benzer olduğunu, ileri sürerek, ... kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüz sayılmasına ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı ..., müvekkilince verilen kararın hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkiline ait 2011/08823 başvuru sayılı “..." ibareli başvurunun, tek başına “...” unsuru ile birlikte tescil edilmediğini, bu nedenle “...” ibaresi bir bütün olarak algılanacağından başvurunun iltibas yaratmadığını, ... ibaresinin müvekkilinin, eşinin adı ile soyadlarından oluşturulduğunu (..., ...., ...), davacı markalarının farkı sınıflarda tescilli olduğunu, davacı markalarının tanınmış marka olmadığını, ... kayıtlarında ... ibareli yüzlerce marka olduğunu, müvekkilinin ... ... markasının sahibi olduğunu, ... ibaresinde ünvana dayılı kullanım hakkı bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davanın hak düşürücü süre içerisinde açıldığı, davacının "..." ibareli bir çok markasıyla davalının "..." ibare başvurusu arasında bütüncül olarak bakıldığında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, taraf markaları arasında benzer mal ve hizmetler olan 31. sınıf ile 44/3-4 hizmet sınıfı yönünden iltibasın bulunduğu kanaati oluştuğundan ... kararının bu nedenle hukuka uygun olduğu, 44/05 "Huzurevi hizmetler" yönünden ise karıştırılma olasılığı (iltibas) bulunmadığı, ... kararının bu nedenle hukuka uygun olmadığı, davacı markasının tanınmış marka olmadığı, davacının 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesi hükmünden istifade etmesinin olanaksız bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 25/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.