MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihlerine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesinde bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suçun birden fazla işlenmesi zincirleme suç olarak kabul edilmiştir. Bu maddenin uygulanabilmesi için; a) Aynı suçun değişik zamanlarda birden fazla işlenmesi, b) İşlenen suçların mağdurunun aynı kişi olması, c) Bu suçların aynı suç işleme kararı altında işlenmesi gerekmektedir. Aynı TCK"nun 43/2. maddesinde de aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda aynı hükmün uygulanacağı belirtilmiştir. Somut olayda ise sanıkların mağdurun ikametinden 19/06/2013 tarihinde hırsızlık yaptıktan sonra 11/07/2013 tarihinde aynı eve tekrar hırsızlık amacıyla geldiklerinde yakalanmaları şeklinde gerçekleşen olayda, suç tarihleri arasındaki yakın zaman dilimi de dikkate alındığında sanıkların eylemlerinin zincirleme suç kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve sanık hakkında tek bir hırsızlık suçundan hüküm kurularak, TCK’nun 43. maddesinin uygulanması gerekirken hatalı nitelendirme ile sanıklar hakkında mağdurlara karşı iki ayrı ceza hükmü kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nun 116/1. maddesine göre belirlenen 6 ay hapis cezasının aynı Yasa’nın 119/1-c maddesine göre bir kat artırılması neticesinde sonuç cezanın 12 ay yerine 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
3)Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""Ayrı ayrı"" yerine, "Eşit şekilde"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
4)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının GÖZETİLMESİNE, 09/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.