Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/5264 Esas 2018/251 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5264
Karar No: 2018/251
Karar Tarihi: 29.01.2018

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/5264 Esas 2018/251 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı şirket arasındaki dava sonucunda verilen kararın Yargıtay tarafından incelenmesi talep edilmiştir. Kararda, HUMK'nın 427. maddesi ile 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı Yasa'nın 2 A maddesinin c fıkrası gereğince kesinlik sınırının 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL'ye çıkarıldığı belirtilmiştir. Davada 2.435,82 TL tahsil talep edilmiş, ancak 675,00 TL hüküm altına alındığından karar kesin nitelikte kabul edilerek temyiz reddedilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri, HUMK'nın 427. ve 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı Yasa'nın 2 A maddesinin c fıkrasıdır.

15. Hukuk Dairesi 2016/5264 E. , 2018/251 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalı... Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 29.03.2016 gün ve 2014/577-2016/165 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... 1. Asliye Hukuk Hakimliğinin kararı 29.03.2016 tarihlidir. Davada 2.435,82 TL"nin tahsili talep edilmiş, 675,00 TL"ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 29.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.