Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28053 Esas 2020/15347 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/28053
Karar No: 2020/15347
Karar Tarihi: 09.09.2020

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/28053 Esas 2020/15347 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıklardan birinin bağ evine götürdüğü iki mağdurun beyanlarına dayanarak diğer sanıkların da suça ortak olduğu sonucuna varmaksızın mahkumiyet yerine beraat kararı vermiştir. Kararın temyizinde, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı davaya katılmıştır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ve CMK madde 237/2 gözetilerek Bakanlığın davaya katılmasına ve vekilinin de kabul edilerek inceleme yapılmıştır. Sanıklardan biri hakkında tekerrüre esas teşkil eden adli sicil kaydı bulunmasına rağmen TCK’nın 58. maddesi uygulanmamış, bu nedenle itiraz edilmemiştir. Ancak, sanık hakkında koşulları bulunduğu halde TCK’nın 109/5. maddesi gereğince artırım yapılmamış ve hüküm fıkrasında da çelişkiye neden olacak şekilde alt sınır üzerinde ceza tayin edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi
- TCK’nın 58. maddesi
- TCK’nın 109/5. ve 109/1. maddeleri

8. Ceza Dairesi 2019/28053 E. , 2020/15347 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan dilekçede, açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
1- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanıklardan, Bakım ve Rehabilitasyon merkezinden kaçan mağdur ve arkadaşı ... için, kalacak yer temin etmeleri istenmesi üzerine, sanık ..."in bağ evi olduğunu ve anahtarını verebileceğini söyleyip, sanık ..."nin, mağdure ... ve ..."yı aracı ile bağ evine götürmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanıkların eylemlerinin sübut bulduğu gözetilmeden, mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mağdurun yaşına yönelik itiraz bulunmadığından, tebliğnamede bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunan sanık hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1- Sanık hakkında koşulları bulunduğu halde TCK.nın 109/5. maddesi gereğince artırım yapılmaması,
2- Hüküm fıkrasında, TCK. 109/1. maddesi gereğince cezanın takdiren ve tercihen alt sınırdan tayin edildiği belirtilmesine rağmen, alt sınır üzerinde ceza tayin edilerek çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326. maddeleri gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 09.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.