Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/18723 Esas 2017/1193 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/18723
Karar No: 2017/1193
Karar Tarihi: 20.02.2017

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/18723 Esas 2017/1193 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2016/18723 E.  ,  2017/1193 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi


    Dava, davacının yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.

    Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

    Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

    1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

    2-Davacının çalıştığı iş yerinin genel bütçeye dahil kamu kurumu olup davacının 01.08.2007 tarihinden itibaren dava dışı işveren yanında yaşlılık aylığı kesilmeksizin çalışmasının, 5277 ve 5335 sayılı Kanunlar ile getirilen yasal düzenlemelere aykırı olduğu ve bu nedenle 506 sayılı Kanun kapsamında aldığı yaşlılık aylıklarının 20.08.2007 tarihi itibariyle kesilmesine ilişkin Kurum işleminde isabetsizlik bulunmadığı için mahkemece, yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali isteminin reddine karar verilmesi yerinde ise de, Kurumun davacıya yersiz ödenen aylıklar nedeni ile 5510 sayılı Kanunun 96. Maddesinin 1. Fıkrasının (a) bendi kapsamında borç tahakkuk ettirmesi karşısında, davacının Kuruma 01.08.2007 tarihinden itibaren 506 sayılı Kanun kapsamında çalışmaya başladığının bildirilerek sosyal güvenlik destek primi ödemesinin yapıldığı belirgin olup davacıya yapılan yaşlılık aylığı ödemelerinin Kurumun hatalı işlemine dayandığı ve bu halde 5510 sayılı Kanunun 96. Maddesinin 1. Fıkrasının (b) bendinin davacı hakkında uygulanması gerektiği gözetildiğinde bu yönüyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde, davanın tümden reddine
    ./..
    karar verilip davacıya yapılan yersiz ödemelerin anılan madde kapsamında davacıdan tahsiline karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

    Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.

    SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1, 2, 3 ve 4. Bentlerinin silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali isteminin reddine,

    Davacıya yersiz ödenen aylıkların tahsilinde 5510 sayılı Kanunun 96. Maddesinin 1. Fıkrasının (b) bendinin davacı hakkında uygulanarak Kurumca istirdadı gereken tutarın belirlenmesi gerektiğinin tespitine,

    2-Davacı tarafından yatırılan harcın istek halinde kendisine iadesine,

    3-Davacı tarafından yapılan 530,40 TL. yargılama giderinden kabul ret oranına göre takdiren 265,20 TL.sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına

    4-Hüküm tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereği hesaplanan 1800,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya, 1800,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.