Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, malullük aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de, bozma ilamının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 25 ve devamı maddeleri olup 25. maddesinin 1. fıkrasının “Sigortalının veya işverenin talebi üzerine Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurullarınca usûlüne uygun düzenlenecek raporlar ve dayanağı tıbbî belgelerin incelenmesi sonucu, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün veya iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünün en az % 60"ını, (c) bendi kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün en az % 60"ını veya vazifelerini yapamayacak şekilde meslekte kazanma gücünü kaybettiği Kurum Sağlık Kurulunca tespit edilen sigortalı, malûl sayılır.” hükmü ile sigortalıların hangi hallerde malul sayılacağı belirlenmiş, 2. Fıkrada ise “Ancak, sigortalı olarak ilk defa çalışmaya başladığı tarihten önce sigortalının çalışma gücünün % 60"ını veya vazifesini yapamayacak derecede meslekte kazanma gücünü kaybettiği önceden veya sonradan tespit edilirse, sigortalı bu hastalık veya özrü sebebiyle malûllük aylığından yararlanamaz.” hükmüne yer verilmiştir.
04.08.1993 tarihinden itibaren 506 sayılı Kanun kapsamında sigortalılığı bulunan davacının, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu ile Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi raporlarında sigortalı olarak ilk defa çalışmaya başladığı tarihten önce çalışma gücünün 2/3’ünü kaybettiği bildirilmiş, hükme esas alınan 03.12.2015 tarihli Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu raporunda ise, 12.08.1992 tarihinden itibaren çalışma gücünün 2/3’ünü kaybettiği bildirildikten sonra, 12.08.1992-30.07.2009 tarihleri arasına yönelik tıbbi belge bulunmadığı için çalışma gücünün %60 oranında kaybedip etmediği hususunda yorum yapılamayacağı belirtilmiş ve 30.07.2009 tarihinden
./..

itibaren %60 çalışma gücünün kaybedildiği bildirilmiş olup, bu hali ile anılan raporun kendi içerisinde çelişkili hükümler içerdiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan çelişkileri giderecek ve 01.10.2008 tarihi öncesi dönem yönünden o dönemde yürürlükte bulunan yönetmelik hükümleri gereği irdeleme yapılarak düzenlenecek şekilde rapor alınarak, davacının işe başladığı tarihte maluliyetini gerektirir derecede rahatsız olup olmadığı hususu tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlenerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.