Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2583 Esas 2015/7562 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2583
Karar No: 2015/7562
Karar Tarihi: 23.06.2015

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2583 Esas 2015/7562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendi kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak nitelikli cinsel istismarda bulunduğu için mahkûm edilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen hüküm fıkrasında, TCK'nın 103/6. maddesi gereğince mağdurenin ruh sağlığı bozulduğundan 15 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği belirtildikten sonra, 6545 sayılı kanun ile yapılan değişikliğin sanık lehine olduğu anlaşılmıştır. Sanık hakkında, cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 103/6. ve 53/5. maddeleri gösterilebilir.

14. Ceza Dairesi 2015/2583 E. , 2015/7562 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hüküm fıkrasında; "5237 sayılı TCK"nın 103/6. maddesi gereğince mağdurenin ruh sağlığı bozulduğundan 15 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetildiğinde 6545 sayılı kanun ile yapılan değişikliğin sanık lehine olduğu anlaşılmakla" şeklinde bir karşılaştırma yapılması ve TCK"nın 53/1-c maddesinin de doğru uygulanması karşısında tebliğnamede bu hususlarda bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiş, sanığın eylemini öz kızına karşı velâyet hakkını kötüye kullanarak gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/5. maddesi gereğince cezasının infazından sonra işlemek üzere hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar velâyet hakkının kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.