Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11343 Esas 2018/4758 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereği açıklanan TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1.maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle infaz aşamasında nazara alınabileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Marmaris 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 30.04.2014 tarih, 2013/817 esas, 2014/445 karar sayılı kararının 23.05.2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 11/09/2014 tarihinde işlediği trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle, Marmaris 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2014 tarihli ve 2014/473 E.- 2014/414 K. sayılı kararı ile 1.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin 30.01.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, 30.04.2014 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Marmaris 4.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27.05.2015 tarih, 2015/427 – 2015/817 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın fazla ceza verildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.