MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın kilitli olan müştekiye ait minibüsten hırsızlık eylemini gerçekleştirdiğinin dosya kapsamına göre anlaşılması karşısında, eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine, aynı Kanun"un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 esas ve 2009/13 karar sayılı kararında belirtildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararın esas alınması, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda sanığa yüklenen hırsızlık suçundan doğan herhangi bir maddi zararın bulunmadığı; adli sicil kaydında yer alan 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi uygulanmak suretiyle verilen tedavi ile birlikte denetimli serbestlik tedbiri kararı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesi için engel oluşturmayan sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken “daha önce kasıtlı suçlardan mahkumiyetinin bulunduğu anlaşıldığından yasal koşulları oluşmadığından” biçimindeki yasal ve dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.