Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/11699 Esas 2007/9290 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalı işverenler nezdinde 01.07.1997-31.07.2003 tarihleri arası çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum ve Ç.Ç.San.Tic.A.Ş. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalıya ait işyerinde 1.7.1997-31.7.2003 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak sürekli çalıştığının tesbiti ile işçilik alacakları  istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de bu sonuca eksik araştırma ve inceleme ile varılmıştır.
Dosya içeriğine göre hüküm H.U.M.K. 388.maddesine aykırıdır. Hizmet tesbiti yönünden davacının hangi tarihler arasında hangi işveren yanında çalıştığı açıkça hüküm fıkrasında belirtilmesi gerekirken infazda tereddüt ve duraksama yaratacak şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Ayrıca işçi alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Oysa davada üç ayrı davalı vardır.İşçilik alacağından SSK’nın sorumlu olması mümkün değildir.İşçilik alacağının açıkça hangi davalı veya davalılardan tahsil edileceğinin belirtilmeden hüküm kurulması yanlıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı SSK ve Ç. Ç.A.Ş.’nin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı Ç.Ç.San.Tic.A.Ş."ye iadesine, 7.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.