Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6672 Esas 2016/372 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Suç bildirmeme
Hüküm : TCK"nın 278/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanığın,... ile birlikte gerçekleştirdiği uyuşturucu ticareti suçundan haklarında soruşturma yapıldığı sırada ..."nun kendisini ... olarak tanıtıp kimlik bilgilerini verdiğini bildiği halde bunu soruşturma ve kovuşturma yapan makamlara bildirmemesi nedeniyle bu şekilde kamu davasının açıldığı olayda, suçu birlikte işlediği kişinin gerçek kimliğini bildirmemesinin savunma hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve suçu bildirmeme suçunun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden sanığın yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre ise;
a) Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın denetim süresi içinde işleyerek mahkum olduğu kasıtlı suç nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan hükümdeki cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesine yasal olanak bulunmadığı, açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerektiği, aynı fıkranın ikinci cümlesi uyarınca cezanın kısmen infazı, ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vermenin ancak yükümlülüklerini yerine getiremeyen sanıklar yönünden mümkün bulunduğu gözetilmeden, 2 ay 15 gün hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmesine karar verilmesi,
b) 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikle TCK"nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenerek, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde infazda TCK"nın 52/4. maddesine göre yetkiyi kısıtlayacak şekilde seçenek yaptırım olan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 21.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.