Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/842 Esas 2014/2892 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/842
Karar No: 2014/2892
Karar Tarihi: 06.05.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/842 Esas 2014/2892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/842 E., 2014/2892 K. sayılı kararda, suçlu olan kişinin kasten öldürme teşebbüsü suçundan 10 yıl hapis cezasına çarptırıldığı, ayrıca ikinci suç için de aynı cezanın verildiği ve bu cezaların içtimaya tabi tutulduğu belirtilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Toplanan delillerin incelenmesi sonucunda, suçların niteliğinin tayin edildiği, cezalarda indirim nedenlerinin niteliğinin takdir edildiği, savunmaların reddedildiği ve hükümlerin isabetli olduğu söylenmiştir. Kararın sonunda belirtilen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1, 35/2, 62, 53 maddeleri ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 71. maddesidir.

1. Ceza Dairesi 2014/842 E. , 2014/2892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 1- 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 35/2, 62, 53 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis,
2- 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 35/2, 62, 53 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis ve cezaların 765 sayılı TCK.nun 71. maddesi uyarınca içtima ettirilmesi sonucu 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık müdafiinin yasal süresinden sonra bulunduğu duruşmalı temyiz isteminin CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nun “mağdurlar ... ve ...’i öldürmeye teşebbüsünün” sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenlerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik soruşturmaya, usul hükümlerin uyulmadığına, sübuta, meşru savunmaya, haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.