Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10305 Esas 2018/4733 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b-son,22/3, 62, 51, 51/3, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; sanığın asli kusurlu olarak, bir kişinin vücudunda kemik çıkığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu somut olayda, meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nefasete uygun bir ceza tayini yerine, sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin suçun unsurlarının oluşmadığına, sanığın beraat etmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.