Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı  vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının meslek hastalığı sonucu oluşan %11.2 oranında sürekli iş göremez duruma gelmesi nedeniyle  manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasına rağmen bozma gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Davacı sigortalının maluliyet oranının Z.U.M.G.Hastalıkları Hastanesi raporuna göre %11.2  SSK Yüksek Sağlık Kurulundan alınan raporuna göre %0 Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu raporuna görede %11.3 olarak belirlendiği anlaşılmaktadır. YSK raporu ile Adlı Tıp 3. İhtisas Kurulu arasında oluşan çelişkinin 506 sayılı Yasa"nın 109. maddesine göre Adlı Tıp Genel Kurulunca giderilmesi gerekirken noksan inceleme %11.2 oranındaki maluliyet üzerinden sonuca  gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Dairenin giderek Yargıtayın yerleşik uygulamaları bu yöndedir. (YİB Büyük Genel Kurulunun 28.6.1976/6-4, 21 HD 2006/3259 E, 2006/827 K. 18.9.2006 günlü kararı)
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı iadesine, 5.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.