MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin ... sitesi A blok 19-20-21-22 nolu bağımsız bölümlerin maliki olduğu, söz konusu dört bağımsız bölüm için de davalı site yönetimince aidat talep edildiği, müvekkilinin bu bağımsız bölümlerinin öncelikle kapıcı ve asansör hizmetlerinden istifade etmediği, apartman ortak elektrik ve suyundan yararlanmadığı, merdivenler müvekkiline ait işyerlerinin de kullanımında olduğundan bu kalemlere ilişkin masrafların tespiti ile müvekkilinin ödeyeceği aidattan ayrılması, tüm apartman giderlerinin tetkiki ve tespiti ile müvekkilinin ödeyeceği aidatın tespiti, asansör, kapıcı, ortak su ve ortak elektrik giderlerinin tespiti ile müvekkilinin ödeyeceği aidattan çıkartılması, buna ek olarak müvekkilinin maliki olduğu bahsi geçen bağımsız bölümlerin tek bağımsız bölüm olarak kullanıldığından, aylık aidatı dört bağımsız bölüm için değil, tek bağımsız bölüm olarak ödemesi konusunda hakimin müdahalesi istenilmiş, mahkemece; dava konusu taşınmaza ait projede davacıya ait 19-20-21 ve 22 nolu bağımsız bölümlerin ayrı ayrı iş yeri olduğu, uygulamada ise 19 nolu bağımsız bölümden ayrı 20-21 ve 22 nolu işyerlerinin ise H ve I akslarındaki duvarların yıkılarak tek bir iş yerine dönüştürüldüğü ve halen A-101 market olarak kullanıldığı, apartman yönetim planı ve projesinde 20-21-22 nolu bağımsız bölümlerin birleştirilmesine yönelik bir kayda rastlanılmadığı, 634 sayılı KMK"nun 20. maddesinde; kat maliklerinin ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum veya ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınmayacağı, KMK"nun 28. maddesinde yönetim planının bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme olduğunun düzenlendiği, 16/03/2014 tarihinde onaylattırılan yönetim planının 44. maddesinde iş yerlerinin meskenlerin ödendiği aidatın 1/2"sinin ödenmesi yükümlülüğü getirildiği, KMK"nun 20 ve 28. maddeleri 16/03/2014 tarihli yönetim planının 44. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
SONUÇ: Anagayrimenkule ait yönetim planında ve mimari projede dava konusu bağımsız bölümlerin birleştirilmesine yönelik bir kaydın olmadığı anlaşılmakla 634 sayılı KMK"nun 20/c fıkrasında; ”kat maliklerinin ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum veya ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamayacağı” hükmü düzenlenmiş, yönetim planın 44. maddesinde” iş yerlerinin meskenlerin ödendiği aidatın 1/2"sinin ödenmesi” yükümlülüğü getirilmiş olup, KMK"nun 28. maddesinde ise yönetim planının bütün kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmünde olduğu da dikkate alındığında mahkemece yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmayıp dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 20/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.