Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1123 Esas 2014/2884 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1123
Karar No: 2014/2884
Karar Tarihi: 06.05.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/1123 Esas 2014/2884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurunu kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 7 yıl 6 ay hapis cezası aldı. Sanık, kasten yaralama suçundan aldığı para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı kesinleştiğinden temyize konu edilemez. Savunması reddedildi ve verilen hükmün isabetsizlik görülmediği belirtildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81. maddesi (kasten öldürmeye teşebbüs suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35. maddesi (kasten yaralama suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (haksız tahrik sebebi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (cezayı azaltıcı sebepler)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hapis cezası)

1. Ceza Dairesi 2013/1123 E. , 2014/2884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca; 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık ... hakkında ..."yi kasten yaralama suçundan verilen para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı hüküm tarihi itibariyle 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK.nun 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, sanığın bu suçun vasfına yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ....nin, mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, suç niteliğine, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.