Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10300 Esas 2018/4714 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik araştırma sonucu karar verildiğine dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Çorum Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen katılan mağdur ...’a ilişkin 05.09.2014 tarihli raporda mağdurun yaralanmasının ağır (4). derecede kemik kırığı oluştuğunun, duyularından ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına/yitirilmesine neden olup olmadığı tespiti için olay tarihinden 12 ay sonra rapor düzenlenmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında,
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 89/3-b maddesi kapsamında olup olmadığının tespiti için, mağdurun kesin raporu aldırılıp, rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.