Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/4792 Esas 2017/6474 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/4792
Karar No: 2017/6474
Karar Tarihi: 15.11.2017

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/4792 Esas 2017/6474 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2015/4792 E.  ,  2017/6474 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ,ECRİMİSİL

    Taraflar arasında görülen davada;
    Davacı, maliki olduğu 177 ada 6 parsel sayılı 05.09.2012 tarihinde satın aldığını, 10.09.2012 tarihli ihtarname ile davalının dava konusu yerdeki müdahalesini sonlandırmasını bildirdiği halde sonuç alamadığını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ile 1.200,00 TL ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davalı aleyhine ... 1. ASHM’nin 2012/629 Esas sayılı dava dosyası ile tapu iptal ve tescil istemli dava açtığını, bu davanın bekletici mesele yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece iddianın ispatlandığı gerekçesiyle elatmanın önlenmesi isteminin kabulüne, ecrimisil isteminin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla Tetkik Hâkimi ..."ün raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

    KARAR

    Dava, elatmanın önlenmesi ile ecrimisil istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.000.00 TL ecrimisil bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmiş, karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
    Bilindiği üzere; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesi 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesi ile HUMK"na ilave edilen Ek madde 4"e göre de; 01.01.2014 tarihinden itibaren değeri 1.890,00.-TL."den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
    Temyiz eden davalı vekili yönünden kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz kesinlik sınırı altında kalmaktadır.
    Öte yandan niteliği itibariyle kesin olan kararların temyiz edilmeleri halinde temyiz istemi hakkında yerel mahkemece bir karar verileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İBK uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği kuşkusuzdur. Bu nedenle 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollamasıyla davalı vekilinin kabul edilen 1.000,00-TL’lik tazminata ilişkin temyiz isteğinin REDDİNE,
    Davalı vekilinin sair temyiz istemine gelince, dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davalı vekilinin temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 2.441.58 TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 15.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.