Danıştay 11. Daire 1996/409 Esas 1996/1057 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBİRİNCİ DAİRE
Esas No : 1996/409
Karar No : 1996/1057

Temyiz İsteminde Bulunan : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Dış Ticaret A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Dış ticaretle uğraşan yükümlü şirketin 1988 yılı hesaplarının incelenmesi sonucunda, imalatçı firmalardan ihraç kaydıyla aldığı mallara ait ihracat giderlerinden, imalatçı firma payına düşen giderlerin cari hesaplarda izlenerek aralarındaki sözleşme uyarınca dekontla tahsil edilmesine ve bunlar için fatura düzenlenmediği halde imalatçı firmalarca bu ödemelerin gider olarak kaydedildiğinin saptanması üzerine 1988 yılı Mart dönemi için adına kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ve dahili tevkifat salınmıştır. …. Vergi Mahkemesi … gün ve E:…, K:… sayılı kararıyla, 3065 sayılı Katma Değer Vergi Kanununun 1. maddesinde, ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin, her türlü mal ve hizmet ithalatının ve diğer faaliyetlerden doğan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisinin konusunu teşkil eden işlemler olduğunun hükme bağlandığı, katma değer vergisinin esas itibariyle ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesindeki mal ve hizmet satışları üzerinden alınan bir vergi olduğu, katma değer vergisinde, vergiyi doğuran olayın bağlandığı mal teslimi ve hizmet ifasının vergi konusuna girebilmesi için belirtilen faaliyetler dahilinde yapılmış bir işlemin bulunması gerektiği, yükümlü şirket tarafından ödenen ve cari hesaplar çerçevesinde takip edilen masrafların kanunla görevli kılınan resmi ve özel kurumlarca verilen hizmetlerin karşılığı olduğu ve ihracına aracılık ettiği imalatçı-ihracatçı firmaya bu masrafların aralarındaki sözleşme uyarınca yansıtılması işleminin anılan yasanın 1. maddesinde sayılan ve katma değer yaratan işlemlerden olmadığından yapılan cezalı tarhiyatlarda yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle cezalı tarhiyatları terkin etmiştir. Vergi dairesi tarafından vergi inceleme raporuna dayanılarak salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ve dahili tevkifatta yasal isabetsizlik olmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Savcısı …'in Düşüncesi : Dış ticaret, sermaye şirketleri, başka imalatçı ihracatçı şirketlerin mallarını kendi adına anlaştığı şirketin hesabına ihraç etmeleri nedeniyle bu malların ihracı için yapılan, teminat mektubu, komisyon, GÇB tasdiki, dış navlun farkı, noter, menşe tasdiki, ihracatcılar birliği ödemesi, reklamasyon, konsolosluk, banka, sigorta ve PTT masraflarından, hesabına mal ihraç ettiği şirketlere isabet eden kısmının, bu şirketlere intikal ettirilmesinin Katma Değer Vergisine tabi olup olmayacağı ihtilafın esasını teşkil etmektedir.
Katma değer Vergisinin gerçek matrahı, mükellef nezdindeki mal veya hizmetin değerine ilave edilen ek değerdir.
Olayda anılan masrafların, ihraç edilen malın asıl sahiplerine paylaştırılmasının, Katma Değer Vergisi Kanununun öngördüğü anlamda ek bir değer yaratma olarak görmek mümkün değildir. Zira her şirket kendi malını doğrudan ihraç etse idi bu masrafları gider yazabilecekti.
Diğer taraftan, sırf ihracatın bir elden yapılması nedeniyle masraf bölüşümünün vergilendirilmesi Katma Değer Vergisi Kanununun 11. Maddesinde düzenlenen ihracaat istisnası hükmünün güttüğü, ihracatın teşviki amacına da aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle tarhiyatın terkini yerinde olduğundan temyiz isteğinin reddi gerekeceği düşünülmüştür.
Tetkik Hakimi …'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince duruşma istemi 2577 sayılı Yasanın 17. maddesi uyarınca yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının onanmasına 11.3.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.