Davacı, toplam hizmetinin 25 yıl 2 ay olduğu emekliliğe hak kazandığını, aksine kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, davacının 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasında  1479 sayılı Yasa’ya tabii  zorunlu sigortalı olduğunun ve 01.07.2005 tarihi itibariyle yaşlılık aylığına hak kazandığının  tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine  karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının  1983 yılında davalı kurumca resen 20.04.1982 tarihi itibariyle kayıt ve tescil edildiği, 01.01.1980-21.02.1980, 15.01.1982-14.06.1982, 01.01.1985-28.07.1988, 04.02.1997 tarihinden devam eden  vergi kaydı,  19.02.1976 tarihinden itibaren, oda kaydının ve 15.12.1984 tarihinden itibarende esnaf sicil kaydının bulunduğu, 1994 yılında 20.04.1982-31.12.1993 tarihleri arasındaki primlerinin icra takibi yapılarak tahsil edildiği ,kurumca vergi, oda ve sicil kaydının bulunmadığı 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasındaki sigortalılığının iptal edildiği,  davacının   bu tarihler arasında  1479  sayılı Yasa’ya tabi zorunlu sigortalılık  şartlarının oluşmadığı  görülmektedir.Ancak  ,davacının  davalı Bağ-Kur’un kendisini  sigortalı  saymadığı   döneme ilişkin süreye yönelik  primlerini   1994 yılında  kurumca tahsil edildiği  anlaşılmaktadır.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken  20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur   sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür.
Davacının 14.04.1982-01.01.1985 tarihleri arasında  vergi kaydı bulunmadığından sigortalı sayılması mümkün değildir.Ancak davacının önceden Bağ-kur’a tescili  bulunduğundan , Kurumca hiçbir araştırma yapılmaksızın  1994 yılında  icra takibi yapılarak topluca prim ödenmesi sağlanarak   kurum tarafından uzun süre (1yıl)kullanılmıştır.Davacıyı kendi hatalı işlemi nedeniyle yıllarca sigortalı sayan kurumun ,davacıya sigortalı olduğu inancını verdikten sonra yaptığı yanlışlığın farkına vararak sigortalılık süresini indirmesi iyi niyetten uzaktır.Yargıtay H.G.K.’nun  01.10.1997 gün,1997/10-578E.,1997/758K.sayılı kararında da belirtildiği üzere ,davacının ,Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanu’nun2.maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primleri ödenen dönemin zorunlu sigortalı kabul edilmesi gerekir.
Bu durumda, davacı 14.06.1982-01.01.1985 tarihleri arasında zorunlu sigortalı sayılmalı ve yaşlılık aylığı koşulları bu süre dahil edilerek yeniden değerlendirilmelidir..
Mahkemece bu maddi ve hukuki  olgular gözetilmeksizin , yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup  bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin   bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,  temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.