Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10085 Esas 2018/4706 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen ancak adli para cezasına çevrilen hapis cezası miktarının 2 yıl 6 ay olması ve CMK"nın 231/5. maddesinin 2 yıl veya daha az hapis cezaları hakkında uygulanabileceği gözetildiğinde tebliğnamedeki CMK"nın 231/5 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının gerekçe dışı bırakılmasını bozma konusu yapan (III) numaralı görüşe yasal imkansızlık nedeniyle, hükme esas alınan kusur raporunun oluşa uygun olması nedeniyle ise de, (I) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının hesap hatası yapılarak 910 gün yerine 900 gün olarak belirlenmesi ve dolayısıyla adli para cezasının bir gün karşılığı 20 TL den olmak üzere netice cezanın 18.200 TL olarak belirlenmesi gerekirken 18.000 TL şeklinde hesaplanarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin cezanın fazla olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. fıkrasınındaki “amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.