22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/1073 Karar No: 2017/524 Karar Tarihi: 19.01.2017
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/1073 Esas 2017/524 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz incelemesi yapılmıştır. Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilirken, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi gereği kesinlik sınırı kamu düzeniyle ilgilidir. Burada, yalnızca dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri hesaba katılırken, faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan miktarın temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, davalıların temyiz istemleri reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427 ve 432. maddeleridir.
22. Hukuk Dairesi 2017/1073 E. , 2017/524 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalıların temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.