Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12520 Esas 2018/4691 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında TCK"nın 89/1-2-e, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanıklar .... ve ... müdafii ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yenişehir Belediyesi tarafından yaptırılan kültür merkezi işinin yapımını üstlenen sanıkların şantiye sorumlusu ve şirket sorumlusu oldukları şirketin diğer sanık ... tarafından taşeron olarak yerine getirilen kaba işlerinde kalıp ustası olarak çalışan katılanın olay günü 9 metre yükseklikte herhangi bir güvenlik önlemi olmaksızın ve iş ekipmanları bulunmadan çalıştığı sırada düşerek yaralandığı olayda;
1-Sanıkların mevzuat gereği almaları gereken iş güvenliği tedbirlerini almadıkları (yüksekte çalışanlara ilişkin korkuluk, ağ vs kurulması gibi), iş ekipmanlarının kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmeyerek denetim ve gözetim vazifelerini yerine getirmedikleri sabit olmasına rağmen ve bu hususta oluşa uygun düşen mahkemece hükme esas alındığı bildirilen 12.06.2015 tarihli bilirkişi raporundaki tespitlerin de bu yönde olmasına sanıkların asli kusurlu olarak tespit olunmasına karşın, sanıkların tali kusurlu olduklarını kabulle çelişki yaratılması, ayrıca sanıkların hangi eylemleriyle, mevzuattan kaynaklanan hangi görevlerini yerine getirmeyerek suça sebep oldukları neden sonuç ilişkisi bakımından ortaya koyulmadan meydana gelen neticeyle ilişkilendirilmeden yetersiz gerekçeyle ve yanlış kabülle hüküm kurulması,
2-Katılanın Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi tarafından düzenlenen 21.01.2013 tarihli adli raporuna göre yaralanmasının yüzde sabit iz ve duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının belirlenebilmesi için 6 ay sonra muayene edilmesi gerektiği bildirilmesine rağmen katılanın kati raporu aldırılmadan eksik inceleme ile karar verilmesi,
3-Sanıklar ... ve ... müdafiinin lehe olan tüm yasa maddelerinin uygulanmasına yönelik talebine,sanık ..."ın ise sabıkasız olması cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanmasına rağmen sanıklar hakkında TCK"nın 50. ve 51. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,


Kabüle göre de;
4-Taksirli suçlarda failin amaç ve saiki gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
5-Katılanın vücuduna etkisi 6. derece olan kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı tespit olunmasına rağmen uygulama maddesinin TCK"nın 89/2-b-e şeklinde gösterilmesi gerekirken 89/2-e maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar ... ve ... müdafii ile sanık ..."ın vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak CMUK 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanıkların kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla BOZULMASINA, 24/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.