Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9438 Esas 2015/7502 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9438
Karar No: 2015/7502
Karar Tarihi: 22.06.2015

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/9438 Esas 2015/7502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen ve cinsel taciz suçundan dava açılan sanık hakkında verilen karar temyiz edildi. Yargıtay 14. Ceza Dairesi, mağdur D.G.'nin katılma talebinin kabul edilmesine ve avukat E.Y.'nin vekili olarak kabul edilmesine karar verdi. Mahkemenin belirlediği takdir ve kanaat ile aleyhte toplanan kanıtların yetersiz olduğuna karar verildi ve mağdurenin vekilinin temyiz itirazları da reddedildi. Kanun maddesi olarak ise CMK'nın 237/2. maddesi belirtildi ve bu maddede suçtan zarar gören mağdurenin dava sürecine katılabilmesi için gerekli olan şartlar açıklandı.

14. Ceza Dairesi 2013/9438 E. , 2015/7502 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2012/161370
MAHKEMESİ : Kapatılan İzmir 10. Sulh Ceza Mahkemesi (İzmir 31. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 06.03.2012
NUMARASI : 2011/1465 Esas, 2012/365 Karar
SUÇ : Cinsel taciz

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören yaşı küçük mağdure ile baroca tayin edilen zorunlu vekilin duruşmada sanığın cezalandırılmasını isteyip katılma talebinde bulunduğu ve vekilin mahkemece verilen hükmü temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 sayılı Kararında da belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure D.. G.."ün davaya katılmasına ve zorunlu vekil Av. E.. Y.."ın katılan mağdure vekili olarak kabul edilmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanığın leh ve aleyhinde toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun hükmün ONANMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.