Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16260 Esas 2022/12194 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının kabul edilmesi veya satın alınması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Dosya içinde yer alan 30.12.2014 tarihli cd inceleme tutanağına göre, iş yerine ait güvenlik kameraları incelendiğinde 05.11-05.57 sıralarında 2 şahsın site içine girdiği, site içine giren şahısların belli olmadığı ancak yapılan araştırmada olay yerine yakın yerde buluna kameralar incelendiğinde 24.12.2014 günü saat 07.10'da Murat 131 marka bir aracın geçtiği, aracın sokağı takip eden olay yerinden uzaklaştığı, aracın alınan görüntülerde sağ arka çamurluk ve kapılarında belirgin şekilde macun olduğu, arka stop lambalarının da yanmadığı görülmüş ve aracın sanık ...’un kullandığı araç olduğu tespit edilmiş, ertesi gün sahsın kullandığı ... plakalı aracın alınan görüntüsünde kamera görüntülerindeki otomobille aynı olduğu tespit edilmekle, olaydan yaklaşık 2 hafta sonra başka bir hırsızlık olayıyla ilgili yakalanan ve içinde sanık ...’un kullandığı ... plakalı araçta yapılan incelemede bagajda katılana ait demir kesme makasının ele geçtiği, temyiz dışı sanık ...’ın savunmalarında trafodan kablo hırsızlığı yapıldığı gün sanık ...’un boş araziden demir kesme makası aldığı ve aracına koyduğunu mekan ve zaman konusunda hatalı olarak da olsa beyan etmesi, sanık ...’nin savunmasında olay gecesi duvar kenarında makası gördüğü ve trafodaki kabloları kesmek amacıyla sabahleyin makası gördüğü yere giderek aldığı yönündeki tevilli ikrarı gözönüne alındığında sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğu halde yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’un savunması alınmadan önce zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye gerekçe yönünden aykırı olarak BOZULMASINA, 22.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.