Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/363 Esas 2017/514 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/363
Karar No: 2017/514
Karar Tarihi: 19.01.2017

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/363 Esas 2017/514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanan ve miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğini belirtti. Kesinlik sınırı, yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlenir ve faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Kararda, dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın 2.190,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından dolayı, davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Karara göre, bu durumda reddedilen nisbi temyiz harcı ilgiliye iade edilebilir. Kanun maddeleri ise mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2017/363 E. , 2017/514 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktar karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.