Davacı, işe giriş ve dönem bordroları süresinde verilmediğinden kurumca kabul edilmeyen çalışmalarının geçerli olduğuna karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, işe giriş bildirgesi ve dönem bordroları süresinde verilmediğinden Kurumca kabul edilmeyen çalışmalarının geçerli olduğunun tesbitini istemiş, Mahkemece istemin kabulüne karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının 10.06.1978 tarihli ise giriş bildirgesi H. P."a ait işyerinde 65 günlük, ve 1979/4 dönem bordrosu ile 28 günlük, 01.07.1981 tarihli işe giriş bildirgesi ile H. P."ın ait  işyerinde 90 günlük, 01.09.1981 tarihli işe giriş bildirgesi ile de S.N."na ait işyerinde 30 günlük çalışmalarının mevcut olduğu çalışmalara ilişkin tüm giriş bildirgeleri ile dönem bordrolarının Kuruma geç intikal ettirildiği ve son iki yerdeki çalışmaların çakıştığı davacının 09.07.2004 tarihli yaşlılık aylığı talebine Kurumun verdiği 03.09.2004 tarihli cevabi yazıda, 10.06.1978 ve 01.09.1981 tarihli giriş bildirgeleri ve devamındaki çalışmaya ait belgelerin yasal süresinde verilmedikleri ve askerlik süresiyle çakıştığı gerekçesiyle çalışmaların kabul edilmediği ve gün sayısınında yeterli olmaması sebebiyle aylık bağlanamayacağının bildirildiği, 01.07.1981 tarihli işe giriş bildirgesiyle geçen 90 günlük ve 1979 yılındaki 28 günlük çalışmaların dikkate alınmadığı, davacının askerliğini 10.03.1980-11.11.1981 tarihleri arasında yerine getirdiği ve askerlik dönemi ile yukarıda belirtilen bir kısım çalışmalar arasında çakışma bulunduğu, davalı işyerlerinden, 25239 sicilli H. P. işyerinin 10.06.1978-28.09.1979  tarihleri arasında 26729 sicilli işyerinin 01.07.1979-12.06.1980 tarihleri arasında 32206 sicilli yine H. P."a ait işyerinde 01.07.1981-18.08.1982 tarihleri arasında 31971 sicilli S.N."na ait işyerinde 10.08.1981-25.09.1982 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında bulundukları 32206 sicilli işyerinden 90 günlük, 26729 sicilli işyerinden 28 günlük ve 31971 sicilli işyerinden 30 günlük çalışmaların, işyerlerinin kapsamdan çıktıktan sonra Kuruma bildirildikleri, mahkemenin tüm bu tutarsızlıkları ve çakışmaları özellikle askerlik dönemi içine rastlayan çalışmaları incelemek ve çakışmaların fiili olup olmadığını araştırırak sonuca gitmek yerine, çalışmaları 1981/3 dönemine tekabül eden tek tanığın ve işveren olması sebebiyle tanıklığı yeterli olmayan beyanlar ve dosyadaki belgeleri dikkate almaksızın gelişi güzel düzenlenen yetersiz bilirkişi raporu itibariyle sonucu gidildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının iki işyerinde birden ne şekilde çalıştığı, askerlik dönemi içine rastlayan sürede izinli veya raporlu olarak mı çalışmalarının bulunduğu araştırılarak, işverenlerden geç bildirimlerin sebepleri sorularak 1978 ve 1979 yıllarındaki çalışmalar yönünden de bordro tanıkları veya komşu işyerlerinin kayıtlı çalışanlarının beyanlarına başvurularak, çalışmaların fiili olup olmadığı açıkça belirlenerek neticeye varmak gerekirken yetersiz araştırma ve inceleme ile karar verilmesi, öte yandan HUMK."nun 388/son ve 389. maddelerine aykırı şekilde hüküm kurulması, kabul edilen sürelerin ilerde infazda tereddüt yaratmayacak şekilde açıkça belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi de isabetsiz olmuştur.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 04.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.