8. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4652 Karar No: 2016/190 Karar Tarihi: 12.01.2016
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/4652 Esas 2016/190 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmıştır. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesi gereği bu suçlar için TCK.nun 154/2. maddesini uygulamanın mümkün olmadığı ve TCK.nun 184. maddesi veya 3091 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması gerektiği gerekçesiyle kararı bozmaya itiraz etmiştir. Ancak, dosyanın mahalline gönderilmesi gerektiği ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızası alınmadığı için itirazın görüşülmeden iade edilmesi, usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. Kanunlar: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, TCK.nun 154/2-1. maddesi, TCK.nun 184. maddesi, 3091 sayılı Kanun.
8. Ceza Dairesi 2015/4652 E. , 2016/190 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz HÜKÜM : Hükümlülük ve erteleme
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2015 gün ve 8-2014/117776 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 12.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın Cumhuriyet Savcısı tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Yasa uyarınca TCK.nun 154/2. maddesi gereğince uygulama yapılması olanağı kalmamış, bu eylemler hakkında koşulların varlığı halinde TCK.nun 184. maddesi veya 3091 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması mümkün olup bu hususların mahallinde değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin onama kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.12.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 12.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum.12.01.2016