Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/13240 Esas 2019/14417 Karar Sayılı İlamı

Değişen suç vasfı itibariyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 155/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 3.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2019 tarihli ve 2018/749 esas, 2019/25 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 30/10/2019 gün ve 94660652-105-35-13371-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/08/2019 gün ve 2019/81538 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanığın değişen suç vasfı itibariyle mahkumiyetine karar verilen güveni kötüye kullanma suçunun, 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerine tabi olduğu, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesinin 3. fıkrasında “Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda, uzlaştırma yoluna gidilemez” şeklinde düzenlenen “...etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar...” kısmının madde metninden çıkarılarak, etkin pişmanlık hükümlerine tabi suçların da uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, Mahkemece sanığın üzerine atılı bulunan güveni kötüye kullanma suçu bakımından 5271 sayılı Kanun’un 254/1. maddesindeki “Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin  253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İzmir 34. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2019 tarihli ve 2018/749 esas, 2019/25 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.