Davacı, Yerel Mahkemenin 05.10.2005 tarihli kararının hüküm kısmının tavzihen düzeltilmesine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin tavzih talebinin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                                                           
Davacı 09.01.2007 tarihli dilekçesi ile 01.04.2002-03.04.2003 tarihleri arasındaki hizmet süresinin 368 gün olarak yazılması gerekirken karara 3 gün olarak yazıldığını, bu yanlışlığın “Tavzih” yoluyla düzeltilmesini istemiştir. Öte yandan tavzihe konu Bakırköy 1. İş Mahkemesinin 05.10.2005 günlü 2003/1088 Esas, 2005/1846 karar nolu kararı Dairemizin 20.03.2006 tarihli, 2005/12221 Esas,  2006/2501 Kararı ile onanmıştır. Hal böyle olunca, davacının tavzih istemini Yargıtay Kararına karşı yaptığı açıktır. Bundan başka 07.06.1944 gün, 40/22 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’na göre, tavzih talebi Yargıtay kararlarına karşı da yapılır.
Bu nedenle davacının tavzih talebi üzerine dosya Dairemize gönderilmek gerekirken işin esasına girilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli değildir. Bu bakımdan yerel mahkemenin 12.02.2007 tarihli kararı bozularak davacının tavzihe yönelik dilekçesi incelenmelidir.
Gerçekten davacının 01.04.2002-03.04.2003 tarihleri arasındaki çalışma süresi 362 gün olduğu halde karara maddi yanılgı sonucu 3 gün olarak yazıldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Maddi yanılgı sonucu verilen kararların taraflar yönünden usulü kazanılmış hak durumu oluşturmayacağı giderek her zaman düzeltilmesinin mümkün olduğu Yargıtay’ın oturmuş ve yerleşmiş görüşlerindendir. Bu nedenle Dairemizin 20.03.2006 günlü, 2005/12221 Esas, 2006/2501 Karar nolu onama kararı kaldırılmalı, mahkeme kararındaki maddi hataya dayalı bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden yerel mahkeme kararı bozulmamalı,  düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Dairemizin  20.03.2006 tarihli 2005/12221 Esas, 2006/2501 Karar nolu onama kararının kaldırılmasına, mahkemenin 12.02.2007 tarihli kararının bozulmasına, 05.10.2005 tarihli kararının hüküm fıkrasındaki  “01.04.2002-03.04.2003 arası 3 gün, günlük 9.262.400 TL.” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “01.04.2002-03.04.2003 arası 362 gün, günlük  9.262.400 TL.” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, mahkemenin 05.10.2005  tarihli kararının düzeltilmiş bu şekli ile onanmasına 01.06.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.