MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 15. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ANKARA 6. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kira sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit davasında, davacı vekilinin ihtiyati tedbir talebinin reddine dair verilen ara karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesince verilen ara kararın kaldırılarak ihtiyati tedbir talebinin kabulüne dair verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmesi üzerine; talebin mahiyeti itibariyle duruşma isteminin reddine karar verilerek, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, taraflar arasındaki kira sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibi nedeniyle borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının ihtiyati tedbir talebinin reddine dair verilen ara kararın davacı tarafça istinaf edilmesi üzerine, bölge adliye mahkemesince yapılan inceleme sonucunda davacının istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesince verilen ara kararın kaldırılarak ihtiyati tedbir talebinin kabulüne kesin olarak karar verilmiştir. Bu karara karşı davalı vekili tarafından sunulan maddi hata dilekçeleri ilk derece mahkemesince ve bölge adliye mahkemesince sehven istinaf başvuru dilekçesi olarak değerlendirilmiş ve nihai olarak bölge adliye mahkemesi tarafından ihtiyati tedbir isteminin kabulüne dair verilen kararın kesin olduğundan bahisle davalının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş olup, iş bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddedin 1/f bendinde de geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda, geçici hukuki koruma kararlarından olan ihtiyati tedbir talebinin kabulüne ilişkin kararın temyiz edilemeyen kararlardan olduğu açıktır. Bu itibarla davalı tarafından temyiz isteminde bulunulan bölge adliyle mahkemesi kararı 6100 sayılı HMK"nın 362/1-f bendine göre kesin nitelikte olduğundan, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.