Davacı,  1.1.2000 tarihinden itibaren ödenen emekli maaşları için hesap edilmesi gereken TÜFE fark alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
 
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere  göre  davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, davacının 01,01,2000 tarihinden itibaren ödenen emekli maaşları için hesap edilmesi gereken TÜFE fark  alacaklarının fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 1.000 YTL lik kısmının faizi ile birlikte tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin reddine karar verilmiştir.
Dava nitelikçe 506 sayılı kanuna göre bağlanan aylığın her ay bir önceki aya göre Devlet İstatistik fiyatları indeksi artış oranı kadar artırılması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir. Başka bir anlatımla bağlanan yaşlılık aylıklarına uygulanan bir önceki ayın TÜFE oranının, yaşlılık aylığının ödendiği tarihten değil, aylığa hak kazandığı tarihten itibaren yapılması gerektiğinin saptanması ile kurum sataşmasının giderilmesine yöneliktir.
Davacıya kurum tarafından 506 sayılı yasanın 60 ve 61. maddelerinde öngörülen koşullara sahip olması nedeniyle aynı yasanın 62. maddesi göz önünde tutularak, ay başından başlanarak yaşlılık aylığı bağlanmıştır. (Ayın) ise 30 takvim gününü içerdiği davacıya bağlanan yaşlılık aylığının 4447 sayılı yasanın EK 38. maddesi gereğince (4759 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 01.06.2002 tarihine kadar) her ay bir önceki ayın TÜFE oranında arttırılması gerekir. Arttırmanın Sosyal Sigortalar Kanunun 98. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak Bakanlar Kurulu tarafından belirlenen ödeme tarihinden değil, ayın 30 takvim gününü içerdiği kabul edilerek her ayın birinden itibaren yapılması  gerekmektedir. (Dairemizin 2001/3007 E, 2001/3948 K. 2001/3005E 3947 sayılı Karar)
 Mahkemenin bu hususları gözardı ederek denetime elverişli  olmayan bilirkişi raporuna dayalı olarak davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 31.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.