
Esas No: 2016/18611
Karar No: 2018/10614
Karar Tarihi: 16.10.2018
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18611 Esas 2018/10614 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 25/03/2013 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere, tasfiye; 08/09/2014 tarihli ek karar ile temyiz talebinin ve infazın durdurulması talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Her ne kadar tebligat parçasından, gerekçeli kararın sanığın eşi...’ya 04.06.2013 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, UYAP araştırmasında, sanığın eşinin ... olduğu, posta memurunun da sanığın eşi olduğunu beyan eden ...’ya kimlik kontrolü olmaksızın gerekçeli kararın tebliği işlemini yaptığını beyan ettiği, Yerel Mahkemece 7 günlük yasal süresi geçtikten sonra verilen temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 310 ve 315/1. maddeleri gereğince reddine karar verildiği; ancak tebligat usulsüz olduğundan, sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.09.2014 tarih 2012/1263 esas ve 2013/249 karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
1. Gün adli para cezalarının 1 gününün 20,00 TL"den hesabı sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında uygulama maddesinin 62/1. yerine 62/2. olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. Suça konu kaçak sigaraların 5237 sayılı TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün 1. ve 2. fıkrasına "günlüğü" ibaresinden önce, “TCK"nun 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi,
2. Takdiri indirim maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında, "62/2" ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1" ibaresinin eklenmesi,
3. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi,
4. Hüküm fıkrasında müsadere bölümünde yer alan "5607 sayılı Yasanın 16. maddesi gereğince suça konu eşyanın bozulma ihtimali nazara alındığında kararın kesinleşmesinin beklenmeksizin anılan eşyanın tasfiyesine" ibaresinin çıkartılması ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.