8. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4604 Karar No: 2016/183 Karar Tarihi: 12.01.2016
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/4604 Esas 2016/183 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Akçakale 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan hakkı olmayan yere tecavüz davasında sanığa 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesi gereğince ceza verilmiştir. Yargıtay 8. Ceza Dairesi, verilen kararın temyizi üzerine düzeltilerek onama kararı vermiştir. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK'nun 308. maddesine dayanarak, Dairenin kararının kaldırılması için itiraz etmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı daha sonra itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmesi talep edilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesi, 5841 sayılı Kanunun 1. maddesi ve CMK'nun 266. maddesi.
8. Ceza Dairesi 2015/4604 E. , 2016/183 K. "İçtihat Metni"
Tebliğname No : KD - 2014/18635
MAHKEMESİ : Akçakale 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 24/10/2013 NUMARASI : 2013/423 (E) ve 2013/1638 (K) SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 gün ve 8-2014/18635 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 12.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu verilen kararın temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin düzeltilerek onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Kanunun hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 1. maddesi ile getirilen düzenleme karşısında, 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında sanığın hukuki durumunun yerel mahkemesince değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin kararının kaldırılması için itiraz edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 12.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum.12.01.2016