8. Ceza Dairesi Esas No: 2015/4601 Karar No: 2016/182 Karar Tarihi: 12.01.2016
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/4601 Esas 2016/182 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde hakkı olmayan yere tecavüz suçuyla yargılanan sanık cezalandırıldı. Sanık avukatının temyizi üzerine 8. Ceza Dairesi tarafından yapılan yargılama sonucunda hüküm onandı. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK'nun 308. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yerel mahkeme tarafından değerlendirilmesi gerektiğini belirterek itiraz etti. Ancak daha sonra Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, sanık lehine yapılan itirazdan vazgeçtiği için dosyanın mahalline gönderilmesi için karar alındı. Yazıda bahsedilen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nun 154/2-1. maddesi, CMK'nun 308. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 266. maddesi oldu.
8. Ceza Dairesi 2015/4601 E. , 2016/182 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 gün ve 8-2013/318908 sayılı yazısıyla itirazından vazgeçilmiş olması nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına (İADESİNE), 12.01.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Sanık hakkında, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 5237 sayılı TCK.nun 154/2-1. maddesinden açılan kamu davasında, Mahkemece yapılan yargılama sonucu cezalandırılmaya ilişkin kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, 8. Ceza Dairesinin onama kararı verdiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı, CMK.nun 308. maddesine dayanarak, “6360 sayılı Kanunun hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 1. maddesi ile getirilen düzenleme karşısında, 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı TCK.nun 154/1. madde ve fıkrası kapsamında sanığın hukuki durumunun yerel mahkemesince değerlendirilmesi” gerekçesiyle Dairenin onama kararı kaldırılarak mahkumiyet hükmünün bozulmasına karar verilmesi gerekçesiyle itiraz edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2015 tarihli yazısı ile itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle dosyanın görüşülmeden mahalline gönderilmek üzere iadesi talep edilmesi üzerine, Dairenin 12.01.2016 tarihli kararıyla da itiraz hakkında karar verilmeksizin dosyanın mahalline iadesi yönündeki sayın çoğunluğun kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun altıncı kitap birinci kısım kanun yolları-genel hükümler başlığı altında yer alan 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinde “Ancak, Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine yapılan başvurudan onun rızası olmaksızın vazgeçilemez.” hükmünü getirmiştir. Bu hüküm olağanüstü kanun yolu olan CMK.nun 308. maddesi için de geçerli olup, dosya kapsamından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık lehine yaptığı itirazdan sanığın rızasını alarak vazgeçtiğine ilişkin bir bilgi ya da belge bulunmadığı anlaşılmaktadır. CMK.nun 266. maddesinin 1. fıkrası 2. cümlesinin amir hükmü karşısında, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu eksiklik giderildikten sonra vazgeçme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Daireye iadesi yönünde karar verilmesi yerine, usul ve yasaya aykırı olarak itirazdan vazgeçilmesi nedeniyle itiraz hakkında karar verilmeksizin mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın iadesine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum.12.01.2016