Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/19546 Esas 2016/11920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından; tazminat ve nafaka miktarları ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden; davalı- karşı daavacı erkek tarafından ise her iki boşanma davası ve aile konutu şerhi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 136.00"şar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 20.06.2016 ( Pzt. )



KARŞI OY YAZISI

Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, davalı-davacı erkeğin boşanmaya yol açan olaylarda tam kusurlu oluşu, paranın alım gücü, tarafların evlilik süresi, davacı-davalı kadının kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaatleri dikkate alındığında, davacı- davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru değildir. Hükmün bu yönüyle bozulması gerektiği düşüncesi ile sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.