Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/12095 Esas 2014/3323 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12095
Karar No: 2014/3323
Karar Tarihi: 29.04.2014

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2012/12095 Esas 2014/3323 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kenevir ekme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ele geçen 4133 kök kenevirin miktarına bağlı olarak belirlenmesi gereken ceza miktarı daha fazla olmalıdır. Suç konusu kenevirler farklı mevkilerdeki iki ayrı tarlaya ekilmiştir. TCK'nın 43. maddesi doğru bir şekilde uygulanmış ve bozma düşüncesi reddedilmiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası gereği sanığın haklarına dikkat edilmemiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Sanık için TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması gerekir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 3. ve 61. maddeleri
- TCK'nın 43. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi (1) numaralı fıkrası

10. Ceza Dairesi 2012/12095 E. , 2014/3323 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Ele geçen 4133 kök kenevirin miktarına bağlı olarak önem ve değeri ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı nedeniyle, TCK"nın 3 ve 61. maddeleri uyarınca temel cezanın alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suç konusu kenevirlerin farklı mevkilerdeki iki ayrı tarlaya ekildiğinin anlaşılmasına göre; TCK"nın 43. maddesinin uygulanmasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri ve aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin dikkate alınmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması, suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.