Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5224 Esas 2018/4650 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı; TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 51/1-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, sanıklardan ..."ın sahibi olduğu ... ... Sanayi ve Tic.Ltd.Şti"nin imalat bölümünde vinç operatörü olarak çalışan katılanın, kullanmış olduğu vinç ile kaldırmış olduğu rulo halindeki sacın kancadan kurtularak üzerine düşmesi neticesinde nitelikli şekilde yaralanması ile sonuçlanan ve bilinçli taksir koşullarının bulunmadığı olayda; sanıklara atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, katılan vekilinin hükümden sonra ibraz ettiği 13.02.2015 tarihli dilekçesi ile sanıklar hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan ettiği, ancak, sanıkların vazgeçmeden haberdar olup olmadığı dosya içeriğinden anlaşılamadığından, TCK"nın 73/6. maddesi uyarınca sanıklardan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonuca göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi için, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükümlerin isteme uygun olarak BOZULMASINA; 19.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.